Czy wiesz, że coraz więcej polskich uczniów otrzymuje orzeczenie o pewnym stopniu niepełnosprawności oraz wskazanie do nauczania specjalnego? Chodzi przede wszystkim o pewnego rodzaju zaburzenia rozwojowe, które niwelowane jak najwcześniej, pozwolą funkcjonować w należytej sprawności w życiu dorosłym. Aby tak jednak było, konieczne jest wsparcie specjalistów i regularna, długa terapia.
Terapie osób z orzeczeniem zawsze odbywają się indywidualnie i muszą być dobierane odpowiednio do etapu rozwoju dziecka oraz wykazywanych przez niego zaburzeń. Weźmy pod uwagę, że dzisiaj diagnozowane z sukcesem są już dzieci kilkuletnie, w myśl zasady im wcześniej, tym lepiej. Jak więc przebiegają zajęcia dla uczniów, którzy mają określone problemy?
Zajęcia prowadzone są przez specjalistów, najczęściej przez psychologów o danej specjalizacji, na przykład pedagogicznej. Ci wykorzystują pomoce do zajęć rewalidacyjnych, które są ogromnym wsparciem. Dobiera się je również ze względu na wykazany rodzaj zaburzeń. Przykładem mogą być ćwiczenia grafomotoryczne albo rehabilitacja w ramach zaburzeń z zakresu motoryki ruchowej.
Warto przy tym wspomnieć, że oprócz ćwiczeń fizycznych, gimnastycznych czy korekcyjnych oraz tradycyjnych zajęć z wykorzystaniem tzw. kart pracy, specjaliści coraz częściej skłaniają się ku stosowaniu innowacyjnych rozwiązań. Wszystko po to, by zaburzenia były zwalczane nie tylko skutecznie, ale w pełnym komforcie dla małego pacjenta. Co ciekawe, dzisiaj kładzie się duży nacisk na naukę poprzez zabawę, bo ta pozwala osiągnąć najlepsze efekty. Właśnie dlatego dużą pomocą okazuje się projektor interaktywny. To tzw. magiczny dywan, który wyświetla rozmaite gry oraz schematy rehabilitacyjne. Wymusza na dziecku aktywność, ale ta traktowana jest jak rozrywka. Maluch nie ma zresztą poczucia uczestniczenia w typowej, nudnej rehabilitacji, ale w szalonej zabawie, którą w pełni uznaje. Akceptacja dla zajęć rewalidacyjnych jest zresztą podstawą, by można było mówić o pozytywnych efektach ich wdrożenia.
Pamiętajmy, że zaburzeń dzieci nie należy bagatelizować, bowiem niezwalczane mogą się rozwijać, prowadząc do niemożności sprawnego funkcjonowania w przyszłości. Co więcej, każdy przypadek musi być traktowany indywidualny, by móc dobrać odpowiedni typ terapii. Już pierwsze niepokojące objawy powinny być diagnozowane. Rodzicom bardzo często z pomocą przychodzi kadra przedszkolna bądź pedagodzy szkolni, którzy zauważają różnego rodzaju nieprawidłowości.
