Kiedy w życiu człowieka pojawia się dziecko, cały jego świat drastycznie się zmienia i staje na głowie. Nie ma już najmniejszych szans, aby cokolwiek mogło być takie, jak dawniej. Nie ma możliwości powrotu do przeszłości. Spora część osób, która jeszcze nie posiada dzieci, obawia się tego, jak będzie wyglądać ich życie po narodzinach dziecka. Oczywiście można zapytać osoby, które są już rodzicami.
Jednak tak naprawdę, każdy przeżywa rodzicielstwo na swój własny sposób
Oczywiście są pewne elementy wspólne jak konieczność przejęcia pełnej odpowiedzialności za życie tej małej istoty. Jako ludzie, mamy bardzo długi okres dzieciństwa, kiedy jesteśmy całkowicie zdani na innych ludzi. A więc przed rodzicami wiele lat bardzo intensywnego i trudnego życia.
Kilka pierwszych tygodni po urodzeniu się dziecka to dla młodych rodziców bardzo wymagający czas. Dopiero uczą się obsługi dziecka. Muszą nauczyć się o nie odpowiednio dbać i pielęgnować. W dodatku nie mogą zapominać o sobie. Konieczne jest bardzo dokładne planowanie każdego dnia i dobra organizacja. W tym czasie bardzo dobrze by było, gdyby można było liczyć na wsparcie kogoś z większym doświadczeniem. To, czego młodzi rodzice potrzebują w tych pierwszych tygodniach najbardziej to możliwość odpoczynku i snu. Jeśli tylko mają w swoim otoczeniu kogoś, komu na kilka godzin mogą powierzyć opiekę nad dzieckiem, może być to dla nich ogromna pomoc.
Opieka nad noworodkiem w pierwszych miesiącach życia ogranicza się do karmienia, przewijania, kąpania, przebierania, usypiania. I tak w kółko. Po pewnym czasie rodzice są w stanie wypracować sobie pewną rutynę. Dzięki temu wszystkie obowiązki związane z opieką nad niemowlęciem stają się mniej obciążające i wiele z nich wykonuje się automatycznie. Tak jest znacznie łatwiej.
Najgorzej jest, kiedy dziecko choruje. Wtedy wszystko ponownie staje na głowie. Maluch nie jest w stanie powiedzieć, co mu dolega. To normalne, że dzieci płaczą. Jednak w czasie choroby płaczą jeszcze więcej. Do trudów codziennej opieki dochodzi jeszcze duży stres związany z tym, że nie ma się zbyt dużych możliwości, aby dziecku ulżyć.
Na szczęście taki najtrudniejszy czas, kiedy dziecko jest całkowicie uzależnione od rodziców lub innych opiekunów trwa do około roku. Kiedy dziecko zaczyna chodzić, opieka nad nim staje się, pod pewnymi względami, nieco prostsza. Nie trzeba dziecka już wszędzie nosić. Jeśli czegoś chce, to samo może po to pójść. Staje się nieco bardziej samodzielne i zaczyna poznawać swoje najbliższe otoczenie. Oczywiście w tym okresie nadal trzeba na dziecko szczególnie uważać.
Nie jest ono bowiem w pełni świadome różnego rodzaju zagrożeń. Rola rodzica jest nieoceniona. Wiedząc więc, że w domu znajduje się chodzące dziecko, należy spróbować spojrzeć na świat jego oczami. Trzeba zniżyć się do jego poziomu, rozejrzeć się po mieszkaniu i spróbować znaleźć rzeczy, które są potencjalnie niebezpieczne. Następnie trzeba te zagrożenia usunąć. Nigdy w zasięgu dłoni malucha nie powinny znaleźć się naczynia z gorącą wodą, co mogłoby spowodować niebezpieczne poparzenia, gdyby dziecko to na siebie ściągnęło.
Kolejnym ważnym etapem w życiu rodziny jest czas, kiedy dziecko idzie do żłobka lub przedszkola. Wtedy każdego dnia rodzice mają wreszcie trochę więcej czasu dla siebie. A właściwie to ma go przede wszystkim mama, bo to z reguły kobiety poświęcają więcej czasu na opiekę nad dziećmi.
Kiedy więc dziecko idzie do przedszkola, mają wreszcie trochę więcej czasu
Pod warunkiem oczywiście, że doczekały się w międzyczasie kolejnego dziecka. Jeśli jednak nadal są rodzicem jedynaka, to bardzo często decydują się wtedy na powrót do pracy. Dzięki temu mogą przynajmniej częściowo wrócić do życia, jakie wiodły wcześniej. Stają się też bardziej niezależne od swoich partnerów i zwiększają dochód gospodarstwa domowego.
Wiele osób, które planujących dopiero rodzicielstwo, obawia się także tego, że posiadanie dzieci uniemożliwi im realizowanie swoich pasji. Wydaje im się, że staną się więźniami w swoim własnym domu i całe swoje życie będą musieli podporządkować dziecku. Obawiają się, że na najbliższe kilkanaście lat muszą zapomnieć o podróżowaniu, zwiedzaniu świata, wakacjach.
Jednak rzeczywistość pokazuje, że wcale nie musi tak być. Dziecko nie stanowi ograniczenia i nie można stawiać go w takiej roli. Jeśli tylko rodzice chcą podróżować, nadal mogą to robić z dzieckiem. Oczywiście wymaga to nieco większej ilości planów i dobrego zorganizowania. Życie po przyjściu na świat dziecka wcale się nie kończy. Ono dopiero się zaczyna, na zupełnie innym poziomie niż do tej pory.
